تقریبأ همه چیز در کشور متولی دارد .از جنگلها گرفته تا رودخانه ها ،اما در یا با همه گستردگی و استراتژیک بودن دارای هیچ متولی شناخته شده ای نیست.هرکس از هرجا مدعی تولیت ساحل دریاست ولی ساحل دریا کماکان در اندوه نداشتن کس و کار گریه میکند.اگر روزی درجنگل تنه درختی بدون مجوز قانونی و به دور از مقرات موجود در منابع طبیعی قطع شود ویا کشاورز بینوایی برای رفع عطش کشتزارهای تفتیده خود از رودخانه ای بدون پرداخت آب بها آب بردارد و حتی جوان ساحل نشینی که با تیوپ و تور ماهی گیری در پهنه نیلگون دریا مازندران به صید ماهی بپردازد ،همه و همه از جنگلبان و آبیاری و محیط بان می ترسند اما ساحل دریا از بد سرپرستی خود می ترسد.قصه سرپرستی ساحل دریا قصه کودک یتیمی است که همگان فامیل از روی دلسوزی خود را قیم او می نامند ولی کودک در حسرت حمایت پدرانه می سوزد.

برکسی پوشیده نیست که سواحل دریای ساری به عنوان تفرجگاه ، همتراز با دیگر سواحل در مازندران از گلوگاه تا رامسر دارای قدمت طولانی است و سالیان متمادی مأمن و مأوای شیفتگان و گردشگران داخلی و خارجی بوده است .ساحلی که در حال حاضر با همه بی مهری هایی که در حقش روا شده زیباست.از جاده دریا گرفته تا تالاب معروف به (مرداب نفتی ) که روزانه تعداد زیادی از خانواده ها و جوانان مازندرانی با قلاب مشغول گذران اوقات فراغت و انجام ورزش سالم و مفرح ماهی گیری هستند ومسافرینی که در طول مسیر جاده سفره غذا پهن نموده و با تماشای باغهای سرسبز مرکبات و گستره دل انگیز شالیزارها مشغول صرف غذا و استراحت می شوند و یا از مجموعه باستانی فرح آباد بازدید میکنند.براستی این همه زیبایی را کدام ساحل دریا به یکجا دارد؟

اما ماجرا چیز دیگری است،مسو.لین محترم شهرستان ساری نه تنها به مواهب خدایی موجود در ساحل ساری توجه ای ندارند بلکه هیچ گونه دغدغه ارزشمندی برای بهبود آن و در نهایت بهربرداری عموم شهروندان ساروی و دیگر هم وطنان در آنها متبلور نیست.

کمی تعمق و تیز بینی در محدوده ی ساحل دریا ساری در ذهن هر شهروند دلسوز این ابهامات را ایجاد می کند که:

1) چرا با توجه به پیشرفتهای انجام شده در دیگر سواحل دریا مازندران همچون بابلسر ،محمود آباد ،نوشهر و رامسر هیچ گونه پیشرفتی در سواحل دریا ساری تا کنون انجام نگرفته است ؟

2) چه عوامل درونی یا بیرونی باعث عدم توسعه یافته گی ساحل دریا مرکز استان شده است ؟

3) چرا مسوولین شهرستانی و استانی در پی ارائه تسهیلات مالی و اعتباری لازم جهت بهبود شکل ظاهری پلاژهای ساحلی دریا ساری نیستند؟

4) چرا شکل و قیافه پلاژهای ساحلی دریای ساری همانند زاغه نشینان وحلبی آبادی های مناطق حاشیه ای شهرهای بزرگ است؟

5) چرا شهرداری ساری و یا استانداری مازندران هیچ گونه حرکت سازنده و نتیجه بخشی در خصوص ایجاد پلاژهای ساحلی زیبا و در حد و شأن مرکز استان در ساحل ساری از خود بروز نمی دهند؟

6) آیا زمان آن نرسیده تا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان جهت ترقی و بهبود وضعیت پلاژهای ساحلی دریا ساری با عزمی جدی به پای کار بیاید؟

7) براستی چرا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان به عنوان متولی نظارت بر اماکن تفریحی ،ویلاها و پلاژهای ساحلی هیچگونه حرکت کار سازی انجام نمی دهد؟

8) چرا مسوولین شهرستان ساری به این نکته توجه ندارند که چرا مدتهاست دیگر مسافرینی با ماشینهای مدل بالا و دست و دلباز از پلاژهای ساحلی دریای ساری استقبال نمی کنند؟

9) چرا محیط زیست استان نسبت به فاجعه ای که در رودخانه منتهی به دریای ساری (مرداب نفتی، ورودی دریا، سمت راست ) در حال رویدادن است واکنشی نشان نمی دهد؟

و صدها چرا و چراهای دیگر که باید به آنها پاسخ داده شود.

شاید این مقاله باعث شود تا مسوولین شهرستانی و استانی روزی این توجه لازم و امعان نظر کافی و وافی را نسبت به ساحل دریای ساری بعنوان یکی از ذخائر بالقوه جذب گردشگر و ایجاد فرصت های متعدد شغلی برای شهروندان ساروی بنمایند تا در آینده ای نزدیک شاهد ترقی و شکوفایی این منطقه باشیم. ای بسا روزی سا حل زیبای دریای ساری بخندد.

مهرداد ایراني